Maar in de jaren 50 sloeg het noodlot toe. Een agressieve schimmel verwoestte bijna alle bananenplantages in Midden- en Zuid-Amerika! Dit betekende het einde van de Gros Michel banaan. De Panamaziekte tastte gelukkig niet alle soorten bananen aan. De Cavendish banaan bleek in tegenstelling tot zijn smaakvolle zusje wel bestand tegen de schimmel. Uit pure wanhoop stapte de volledige bananenindustrie in de jaren 50 massaal over naar deze bananen soort.
Dit met pijn in het hart van de bananentelers want de Cavendish is veel minder smaakvol dan de Gros Michel. De banaan is minder zoet en vlakker van smaak. Bananensmaakstof is echter gebaseerd op de Gros Michel en niet op de Cavendish banaan. Dit verklaart waarom we tegenwoordig ‘nep banaan’ niet meer vinden smaken naar ‘echte banaan’.
Ik ben nu wel heel benieuwd naar de smaak van een verse Gros Michel banaan! Helaas is deze wereldwijd in geen enkele winkel meer te krijgen. Met een beetje geluk kan je er in Centraal-Afrika nog wel één in het wild of op een lokale markt tegenkomen.
Lees verder: Oh nee! Is de banaan over 5 jaar uitgestorven?!
